Spotkanie Komisji Historycznej — O poznawaniu warszawskiej Wisły
Opublikowano
Spotkanie Komisji Historycznej
Szanowni Państwo,
Zechcą Państwo przyjąć najlepsze i pogodne życzenia w dopiero co rozpoczętym Nowym Roku wraz z serdecznym zaproszeniem na styczniowe zebranie Komisji Historycznej Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaciół Warszawy.
Bolesław Prus 134 lata temu na łamach „Kuriera Warszawskiego” w swej Kronice tygodniowej z 18 stycznia, wobec trwającego karnawału przyznał, że „i ja muszę się nastroić na wyjątkową nutę i zamiast sprawom codziennym, poświęcę niniejszą kronikę — estetyce, krytyce i sztuce”. Zauważywszy, iż pojęcie sztuki — tak jak wszystko na świecie — to rzecz względna, gdyż zależy od „rozwinięcia umysłów w społeczeństwie”, Prus przypomniał, że „»świat« dla chłopa znaczy krąg ziemi otoczony horyzontem; dla trzecioklasisty »świat« znaczy kulę ziemską mającą 1719 mil średnicy; dla astronoma »świat« znaczy przestrzeń obejmującą kilkanaście milionów słońc i ich planet. Tak samo dzieje się ze sztuką”…
Każde spotkanie Komisji Historycznej otwiera nam oczy na niepodejrzewane wszechświaty, nieznane perspektywy, tudzież uczy nas innego języka niby znajomej rzeczywistości. I niewykluczone, że dlatego wychodzimy z tychże spotkań bogatsi o kolejną warstwę Warszawy,
o kolejne jej imię bądź oblicze. Taką nową opowieść o naszym mieście niesie ze sobą już to Stolica wielu kultur Tadeusza Świątka i Rafała Chwiszczuka (o tej książce porozmawiamy 15 lutego), już to „Plan Warszawy 1955 — Plan dzielnic centralnych m.st. Warszawy” w narracji i opracowaniu Andrzeja Skalimowskiego i Pawła Weszpińskiego (o tym wydawnictwie pomówimy 26 kwietnia), już to stale obecna, lecz zawsze różna refleksja warszawsko-wiślana…
o kolejne jej imię bądź oblicze. Taką nową opowieść o naszym mieście niesie ze sobą już to Stolica wielu kultur Tadeusza Świątka i Rafała Chwiszczuka (o tej książce porozmawiamy 15 lutego), już to „Plan Warszawy 1955 — Plan dzielnic centralnych m.st. Warszawy” w narracji i opracowaniu Andrzeja Skalimowskiego i Pawła Weszpińskiego (o tym wydawnictwie pomówimy 26 kwietnia), już to stale obecna, lecz zawsze różna refleksja warszawsko-wiślana…
Najbliższe tedy spotkanie — 18 stycznia — poświęcimy Wiśle warszawskiej, zwłaszcza sposobom jej poznawania i formom opowiadania o niej. Arkana warsztatu dydaktyczno-geograficznego ujawni nasza Koleżanka z Komisji – doktor habilitowana Joanna Angiel. Nasz Gość (a właściwie
od kilku lat stała członkini Komisji) jest geografem-hydrologiem (limnologiem i potamologiem), nauczycielem akademickim na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, dydaktykiem geografii, krajoznawczynią; doradcą metodycznym nauczycieli
geografii, rzeczoznawczynią Ministra Edukacji Narodowej ds. podręczników szkolnych do geografii i przyrody oraz edukacji regionalnej i dziedzictwa kulturowego, „Nauczycielem Roku 2002”; fotografem przyrody; współautorką programów nauczania dla szkół podstawowych oraz
średnich, ścieżki edukacyjnej „Edukacja regionalna — dziedzictwo kulturowe w regionie”, podręczników oraz zeszytów ćwiczeń do geografii, przyrody i edukacji regionalnej, poradników dla nauczycieli geografii i przyrody; wykładowcą — oprócz macierzystej uczelni — Uniwersytetu
Gdańskiego, Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku, a także Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie. Joanna Angiel jest autorką znakomitych książek, m.in. „Zieloną ścieżką przez geografię” (2000), „Rzeka Wisła, jej wartości i percepcja. Wisła w edukacji geograficznej”
(2011), „Na geograficznych ścieżkach życia (2012), „Geograficzne wędrówki myślowe (2015), „Oblicza Wisły. „Przewodnik warszawski dla tropicieli przyrody” (wraz z Dariuszem Bukacińskim, 2015), „Rzeki i ich wartości w edukacji geograficznej” (2016). Dodajmy, że nasza Prelegentka
przepłynęła różnymi rodzajami łodzi (m.in. kajakiem czy tratwą) trzy największe rzeki Polski: Wisłę (od źródeł do jej trzech ujść do Morza Bałtyckiego), Odrę (od Opola do Szczecina) oraz Warty (od Koła do ujścia w Kostrzynie).
przewodniczący Komisji Historycznej
Zarządu Głównego TPW
od kilku lat stała członkini Komisji) jest geografem-hydrologiem (limnologiem i potamologiem), nauczycielem akademickim na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, dydaktykiem geografii, krajoznawczynią; doradcą metodycznym nauczycieli
geografii, rzeczoznawczynią Ministra Edukacji Narodowej ds. podręczników szkolnych do geografii i przyrody oraz edukacji regionalnej i dziedzictwa kulturowego, „Nauczycielem Roku 2002”; fotografem przyrody; współautorką programów nauczania dla szkół podstawowych oraz
średnich, ścieżki edukacyjnej „Edukacja regionalna — dziedzictwo kulturowe w regionie”, podręczników oraz zeszytów ćwiczeń do geografii, przyrody i edukacji regionalnej, poradników dla nauczycieli geografii i przyrody; wykładowcą — oprócz macierzystej uczelni — Uniwersytetu
Gdańskiego, Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku, a także Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie. Joanna Angiel jest autorką znakomitych książek, m.in. „Zieloną ścieżką przez geografię” (2000), „Rzeka Wisła, jej wartości i percepcja. Wisła w edukacji geograficznej”
(2011), „Na geograficznych ścieżkach życia (2012), „Geograficzne wędrówki myślowe (2015), „Oblicza Wisły. „Przewodnik warszawski dla tropicieli przyrody” (wraz z Dariuszem Bukacińskim, 2015), „Rzeki i ich wartości w edukacji geograficznej” (2016). Dodajmy, że nasza Prelegentka
przepłynęła różnymi rodzajami łodzi (m.in. kajakiem czy tratwą) trzy największe rzeki Polski: Wisłę (od źródeł do jej trzech ujść do Morza Bałtyckiego), Odrę (od Opola do Szczecina) oraz Warty (od Koła do ujścia w Kostrzynie).
Do zobaczenia przy Placu Zamkowym 10 już niedługo.
Z dobrymi myślami,
Mikołaj Madurowiczprzewodniczący Komisji Historycznej
Zarządu Głównego TPW
oraz
Halina Niemiec
zastępca przewodniczącego Komisji Historycznej
Zarządu Głównego TPW
zastępca przewodniczącego Komisji Historycznej
Zarządu Głównego TPW
Lokal Zarządu Głównego TPW
pl. Zamkowy 10 lok. 2 (I piętro)
Piątek, 18 stycznia 2019 r.
godz. 17.30
Relacje ze spotkań Komisji Historycznej dostępne są na stronie Komisji.